شروط جمهوریخواهان سنا برای توافق جدید با ایران

نویسنده: جیم اینهوف Jim Inhofe

اندیشکده فارن پالیسی امریکا

اشاره: این مقاله یکی از سلسله مقالاتی است که فارِن پالیسی به پوشش صد روز اول ریاست‌جمهوری جو بایدن اختصاص داده است. در این مقالات به شرح چگونگی طراحی خط‌مشی‌های مهم دولت و، همچنین، به معرفی افرادی که آن‌ها را اجرا می‌کنند، پرداخته می‌شود.

رئیس جمهور جو بایدن بارها از قصد خود برای بازگشت به توافق هسته‌ای 2015 ایران سخن گفته است. اما این اشتباهی وحشتناک است، چرا که ایالات متحده هرگز نباید دوباره وارد توافقی ناقص شود. من و بسیاری از همکارانم در کنگره ایالات متحده، حامی تلاش‌های دیپلماتیک برای پایان دادن به تقابل چند دهه‌ای ایالات متحده با رژیم ایران هستیم، اما تنها از توافق‌نامه‌ای جدید و اصلاح‌شده حمایت می‌کنیم. 

توافق هسته‌ای اولیه با ایران، در نهایت، هدیه‌ای به رژیم ایران بود؛ رژیمی که از سازمان‌های تروریستی در سراسر دنیا حمایت می‌کند، به القاعده پناه می‌دهد و طرفدارانش را به سردادن شعار "مرگ بر آمریکا و اسرائیل" وا می‌دارد. این توافق‌نامه، تحریم‌های مهمی را از سر تهران برداشت، و در برابر، تنها به شکلی جزئی فعالیت‌های هسته‌ای‌ آن کشور را محدود کرد، و این، در حالی است که همان محدودیت‌ها نیز از سال 2025 تدریجاً منقضی خواهند شد. علاوه بر آن، این توافق‌نامه در مورد مسائلی مانند توسعه مداوم موشک‌های بالستیک رژیم، پشتیبانی‌اش از تروریسم علیه شرکای ایالات متحده، حمله به پرسنل ایالات متحده و پناه‌دادن به عوامل القاعده (تمامی فعالیت‌هایی که مطبوعات فراوان به آن‌ها پرداخته‌اند) ساکت است. بدون شک، برجام نتوانست اهداف امنیت ملی ایالات متحده را پیش ببرد.

به همین دلایل، پس از آنکه مذاکرات برای رفع اشکالات متعدد آن توافق‌نامه به جایی نرسید، من و بسیاری از همکارانم از تصمیم دونالد ترامپ در سال 2018 برای خروج از آن حمایت کردیم. بازگشت به همان توافق‌نامه مشکل‌ساز، آن هم درحالی‌که تا چهار سال دیگر منقضی خواهد شد، عقلانی نیست. علاوه بر آن، ما نباید با کاستن از تحریم‌ها به رژیمی که کماکان از حملات به تأسیسات و منافع ایالات متحده و فعالیت‌های تروریستی علیه شرکای ما پشتیبانی می‌کند، جایزه دهیم. 

ترامپ حتی در زمانی‌ که کارزاری به‌منظور اِعمال فشار حداکثری بر ایران راه انداخت، و یا زمانی که در پاسخ به کشته‌شدن یک شهروند آمریکایی، قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی سپاه قدس، و بالاترین فرد اجرایی در زمینه فعالیت‌های تروریستی‌ ایران، را از صحنه نبرد حذف کرد، مدام از امکان دست‌یافتن به توافق‌نامه‌ای سخن می‌گفت که "دنیا را به مکانی امن‌تر و مسالمت‌آمیزتر تبدیل می‌کند". 

برای این منظور، هر توافق‌نامه جدیدی که میان ایالات متحده و ایران امضا شود، می‌بایست مبتنی بر چهار اصل زیر باشد:

·        اول، توافق‌نامه‌ جدید با تهران جامع باشد. این توافق‌نامه می‌بایست به مسأله پشتیبانی ایران از گروه‌های تروریستی نیابتی‌اش بپردازد، برنامه موشکی بالستیک‌اش را محدود کند و اجازه ندهد آن کشور به سلاح‌های هسته‌ای مجهز شود. 

·        دوم، توافق‌نامه فراگیر باشد. در هر مذاکراتی، نظرات و نگرانی‌های اسرائیل و شرکای عرب‌مان لحاظ شود. ایالات متحده، فقط، توافق‌نامه‌ای را امضا کند که مورد تأیید آن‌ها باشد. از یک توافق بد، شرکای ما بیشترین ضرر را متحمل خواهند شد، و رضایت آن‌ها اساس مشروعیت هر توافق خوبی است. ما هرگز نباید همانند زمان اوباما، آن‌ها را از مذاکرات کنار بگذاریم، و یا به توافقی با ایران برسیم که همانند توافق‌نامه اولیه، آن‌ها را بیشتر به خطر بیندازد. 

·        سوم، توافق‌نامه دائمی باشد. در توافق‌نامه جدید نباید بندهایی همانند بند غروب برجام، که به ایران اجازه می‌دهد سرانجام از توانایی تسلیحات هسته‌ای برخوردار شود، وجود داشته باشد. همچنین، آن کشور نباید مجاز گردد تا مذاکرات بر سر فعالیت‌های تروریستی‌اش را به زمانی نامشخص موکول کند. 

·        چهارم، در اجرای آن شفافیت وجود داشته باشد. توافق‌نامه جدید امکان بازرسی منظم و بدون قیدوشرط را از برنامه هسته‌ای ایران فراهم کند. همچنین، ایران ملزم به آشکارساختن تمام فعالیت‌های سابق هسته‌ای خود شود.

اقدامات خصومت‌آمیز ایران امکان رسیدن به توافقی پایدار و گسترده را سخت می‌کند، اما من مصرانه خواستارم که دولت بایدن از همین اکنون مقدمات کار را فراهم کند تا اگر زمانی تهران حاضر به معامله شد، توافق جدید، کامیابی ما را به همراه داشته باشد. این بدان معنی است که ما باید اهرم فشارمان را که از طریق نظام کنونی تحریم‌ها و آرایش نظامی قدرتمند ایالات متحده در خاورمیانه حاصل شده است، حفظ کنیم، و این فشار را تنها در صورتی کاهش دهیم که تهران تغییراتی واقعی و مشهود در رفتارش اِعمال کند. همچنین، لازم است جهت هماهنگ ‌ساختن اولویت‌ها برای یک توافق جدید، با متحدان اروپایی و شرکای منطقه‌ای‌مان به گفتگو بپردازیم.

همچنین، بایدن بهتر است که از معرفی مقامات سابق دولت اوباما، تمامی افرادی که یا مستقیماً در مذاکرات مربوط به برجام نقش داشتند و یا به نفع آن تبلیغ می‌کردند، به‌عنوان نامزد مقام‌های عالی امنیت ملی اجتناب کند. اگر این افراد نتوانند اثبات کنند که از اشتباهات گذشته‌شان عبرت گرفته‌اند، روند تأییدشان در سنا، به‌درستی دشوار خواهد بود. 

 من و همکارانم قویاً امید داریم که از درگیری بیشتر با ایران جلوگیری کنیم. دولت بایدن فرصتی در اختیار دارد تا برای رسیدن به یک توافق دیپلماتیک حقیقتاً جامع، فراگیر و دائمی از حمایت هر دو حزب کنگره برخوردار شود. بهتر است بایدن از تکرار اشتباهاتی که در زمان معاونت ریاست‌جمهوری مرتکب شد، اجتناب کند. توافق‌نامه جدیدی که به اهداف بالا دست یابد، پیامدهای بهتری برای ما خواهد داشت؛ توافق‌نامه‌ای که موضوع انتخابات بعدی ریاست‌جمهوری یا کنگره نباشد و به ایالات متحده اجازه دهد بر چالش‌های روسیه و چین بیشتر تمرکز کند.

منبع+