نویسندگان: جانای دیاز، جیمز دی پن
اندیشکده هریتیج
حضور تهاجمی ایران در یکی از مهم‌ترین مناطق جهان همچنان تهدیدی فوری است که جامعه بین‌المللی توانایی آن را ندارد که نادیده بگیرد. اکنون می‌توانیم با توجه به علائم تشدید، از یک درگیری پرهزینه که در راه است جلوگیری کنیم.سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در 23 سپتامبر پایگاه دریایی جدیدی را در ورودی شرقی تنگه هرمز گشود. این تنگه خلیج‌فارس و دریای عمان را به هم متصل می‌کند و در باریک‌ترین نقطه فقط 21 مایل امتداد دارد. پایگاه جدید، به نام شهید رهبری، در ردیف مهم‌ترین قسمت حمل‌ونقل قرار دارد و هدف آن ایجاد توانایی بیشتر سپاه پاسداران در تأثیرگذاری بر ترافیک کانال است.
برای جلوگیری از درگیری با عواقب گسترده، ایالات‌متحده باید توجه خود را به جمع‌آوری نیروی دریایی سپاه پاسداران در نزدیکی تنگه هرمز جلب کند؛ اما برای اثربخشی بازدارندگی، سایر کشورها هم باید مسئولیت خود را به عهده بگیرند.
تنگه هرمز شلوغ‌ترین گذرگاه جهان برای کشتی‌های نفت‌کش و یک گذرگاه حیاتی برای کشتی‌های کانتینری است. در سال 2018، روزانه به‌طور متوسط 21 میلیون بشکه نفت از این تنگه عبور می‌نمود. تقریباً 20٪ از مصرف جهانی نفت به تنگه بستگی دارد. نیروی دریایی سپاه پاسداران بارها تهدید به بستن معبر، گروگان‌گیری تجارت بین‌المللی و حمله به کشتی‌های حمل‌ونقل به‌عنوان ابزار چانه‌زنی برای تحمیل خواسته‌های تهران نموده است. شاخص قدرت نظامی ایالات‌متحده منتشر شده توسط بنیاد هریتیج، امروز به ما یادآوری می‌کند که سپاه پاسداران انقلاب باید به آنچه هست شناخته شود: یعنی تهدید اصلی برای فعالیت اقتصادی مسالمت‌آمیز در تنگه هرمز.
ایران قبلاً به کشتی‌های حمل‌ونقل در تنگه حمله کرده است. تهران در «جنگ نفت‌کش‌ها» در دهه 1980 مین‌هایی را علیه کشتی‌های نفت‌کش مستقر کرد. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی حملاتی را آغاز کرد که به چهار کشتی تجاری آسیب رساند، سپس حملات آن را به دو کشتی دیگر در ماه آینده تکرار کرد.
در ژوئیه 2019، سپاه پاسداران در دو حادثه جداگانه یک نفت‌کش با پرچم انگلیس و یک نفت‌کش اماراتی را توقیف کرد. تنش‌ها میان واشنگتن و تهران از آنجا بیشتر شد و پس از سرنگونی یک پهپاد آمریکایی بر فراز تنگه توسط سپاه پاسداران به اوج خود رسید.
پایگاه دریایی جدید الگوی تهران را برای پیگیری تهدیدات خود در خلیج‌فارس و سرمایه‌گذاری در نیروی دریایی سپاه پاسداران نشان می‌دهد. به‌ویژه در دهه گذشته، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی زرادخانه خود را از هواپیماهای بدون سرنشین و موشک‌های ساخت ایران که تهدیدهای قابل‌توجهی برای تانکرهای نفتی و کشتی‌های جنگی ایجاد می‌کنند، افزایش داده است.
همان‌طور که کارشناسان بنیاد هریتیج تأکید کرده‌اند، پاسخ به تحریکات سپاه پاسداران در نزدیکی تنگه هرمز نیاز به یک تلاش جمعی در مورد موضوعات خاص و کلی دارد. ایالات‌متحده باید در جلسات امنیتی دوجانبه به موضوع زرادخانه در حال رشد سپاه پاسداران انقلاب موشکی و هواپیماهای بدون سرنشین توجه کند. زرادخانه موشک‌های بالستیک ضد کشتی و پهپاد نیروی دریایی سپاه پاسداران کلید بسیاری از عملیات‌های آن نیرو است.
تهران همچنین این سلاح‌ها را به شبه‌نظامیانی که تحت کنترلش است، مانند کتائب حزب‌الله در عراق و حوثی‌ها در یمن اهدا می‌کند، که مسلماً برای بی‌ثباتی و نقشی که در درگیری‌های دیگر ایجاد می‌کنند خطرناک‌تر هستند.
تحریم‌های ایالات‌متحده به‌تنهایی نمی‌تواند تجاوز تهران در خلیج‌فارس یا حمایت آن از گروه‌های نیابتی را که باعث تشدید درگیری‌های دیگر می‌شود کاملاً مهار کند. کارزار ارعاب دریایی ایران در خلیج‌فارس به نیاز گسترده‌تری برای همکاری چندملیتی هنگام برخورد با تهران در همه جبهه‌ها اشاره دارد.
کشورهای اروپایی و کشورهای حوزه خلیج‌فارس بیشترین ضرر را از بحران امنیتی دارند، بنابراین باید بخشی از یک راه‌حل امنیتی باشند.