نویسنده: Elmira Aliakbari, Jairo Yunis
اندیشکده Fraser institute
November 6, 2020
تا به امروز اگرچه نتایج برخی چالشهای حقوقی مطرحشده هنوز مشخص نیست، ولی به نظر میرسد جو بایدن مسیر روشنی را برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری در پیش دارد. پیروزی احتمالی –و شاید بسیار محتمل- بایدن معانی بسیار جدیای را برای برخی کشورها همچون کانادا، و بهویژه برای صنایع نفت و گاز ما، در پی خواهد داشت؛ صنایعی که حتی در حال حاضر نیز از رکود، کاهش سرمایهگذاری و رگلاتوری ستیزهجو، رنج میبرند.
اولین و مهمترین، بایدن متعهد شده است که پروژه خط لوله Keystone XL را که برای مدتها راکد مانده است را لغو کند، این پروژه یک خط لوله 1900 کیلومتری ست که روزانه معادل 830 هزار بشکه قیر معدنی آلبرتا را به پالایشگاههای سواحل آمریکا منتقل میکند. ما قبلاً در مورد ظرفیت ناکافی خط لوله و اینکه چگونه تولیدکنندگان نفت کانادا را زمینگیر کرده است، نوشته بودیم. خلأ ظرفیت مناسب خط لوله در سالهای اخیر (تا قبل از کوید-19) تولیدکنندگان غربی را مجبور به فروش خام با تخفیف برای محک زدن قیمتهای ایالاتمتحده کرد که درنتیجه آن میلیاردها درآمد از دست رفت.
در حقیقت، ظرفیت ناکافی خط لوله تنها در سال 2018، منجر به تحمیل هزینهی 20.6 میلیارد دلاری-یا به عبارتی 1 درصد از کل درامد کشور- به کانادا شده است. با افزایش تولید نفت کانادای غربی در سالهای پیش رو، نیاز به ظرفیت بیشتر خط لوله برای بهبود رقابتپذیری بخش انرژی و دسترسی به بازارها حیاتیتر خواهد شد.
دوم، بلندپروازی آب و هوایی بایدن برای از شیر گرفتن آمریکا از سوختهای فسیلی بهاحتمالزیاد بر صادرات نفت و گاز آینده کانادا تأثیر منفی خواهد داشت. آنچنانکه در طی کمپین انتخاباتی قول داده شد، دولت بایدن مجدداً به توافق آب و هوایی پاریس باز خواهد گشت و به دیگر کشورها فشار خواهد آورد تا به آمریکا برای سختگیری در جهت رسیدن به اهداف آب و هوایی بپیوندند. وی همچنین برنامهای برای سرمایهگذاری 1.7 تریلیون دلاری در طی 10 سال برای تقویت انرژیهای تجدید پذیر، سرعت بخشیدن گسترش خودروهای برقی و تقویت تحقیق و توسعه در فناوریهای پاک همچون ذخیرهسازهای انرژی بزرگ مبتنی بر باتری و مواردی دیگر، ارائه کرده است.
وی همچنین صراحتاً تمایلش را برای «دور شدن از صنعت نفت» ابراز داشته است. با توجه به آنکه کانادا چهارمین تولیدکننده بزرگ و یک صادرکننده مهم نفت به آمریکا است، سیاستهای آب و هوایی بایدن نیاز به انرژی کانادایی را در سالهای آینده به چالش خواهد کشید و بخش انرژی کانادا را در معرض ریسکهای جدیدی قرار خواهد داد. با در نظر گرفتن اینکه 98 درصد از کل نفت صادراتی و تمامی گاز صادراتی کانادا در حال حاضر به آمریکا میرود، باز هم بر اهمیت بازار نفت و گاز آمریکا برای تولیدکنندگان کانادایی تأکید میشود.
باید خاطرنشان کرد که پتانسیل تأثیر منفی بر صادرات آینده نفت و گاز کانادا به بازار آمریکا میتواند توسط برخی سیاستهای بایدن تعدیل شود، ازجمله قول او برای ممنوعیت تزریق گاز برای استخراج نفت در اراضی فدرال و پایان دادن به یارانههای سوخت فسیلی فدرال که منجر به تولید کمتر نفت خام آمریکا میشود، که بهنوبه خود میتواند موجب افزایش نفت کانادا به آمریکا شود.
سرانجام، همچنین انتظار میرود تغییر دولت در کاخ سفید اصلاحات بزرگی در سیاست خارجی ایالاتمتحده ایجاد کند، بهویژه در مورد ایران و ونزوئلا –که هر دو بازیگران مهمی در بازارهای انرژی هستند. محتمل است که رئیسجمهور بایدن تحریمهای اقتصادیای را که ترامپ بر ایران تحمیل کرده بود تخفیف دهد و درنتیجه نفت خام بیشتری از سوی ایران بتواند راهی بازار جهانی شود.
بهطور مشخص، انتظار میرود که کاهش تحریمهای ایران دربهای بازار را بر روی بیش از 2 میلیون بشکه نفت خام صادراتی ایران باز کند. بهطور مشابه، تحریمهای اعمالشده علیه ونزوئلا ممکن است در دولت جدید کاهش یابد، که موجب میشود نفت خام سنگین بیشتری در سال بعد روانه بازار شود. این اقدامات میتواند به افزایش عرضه نفت در بازاری بیانجامد که حتی در حال حاضر نیز اشباع است که میتواند قیمتهای جهانی نفت را بیشازپیش کاهش دهد، که این مورد به صنعت نفت کانادا آسیب میزند.
در پایان، اهمیت بخش نفت و گاز در اقتصاد کانادا نباید رد شود. مرکز آمار کانادا تخمین زده است که درازای هر دلار از دست رفته در GDP در بخش نفت و گاز، 1.14 دلار در بخشهای دیگر از دست میرود. علاوه بر این، در ازای هر شغل ازدسترفته در بخش نفت و گاز، 6 شغل در صنایع دیگر از بین میرود. با تهدید سیاستهای بایدن برای بخش انرژی کانادا، مقامات محلی در سراسر کشور باید مهیای یک ویرانی دیگر در یکی از مهمترین صنایع کشور باشند.
منبع:
Biden’s presidency poses new risks for Canada’s energy sector