جنگ آمریکا و ایران چگونه خواهد بود؟ یک کلمه: خونین

تد گلن کارپنتر

اندیشکدهCATO

حمله به ایران می‌تواند باعث ایجاد یک کابوس طولانی پرهزینه و غرق در خون شود. کنت آدلمن، دستیار سابق وزیر دفاع دونالد رامسفلد و شخصیتی برجسته در جامعه سیاست خارجی ایالات‌متحده، در سال 2002 پیش‌بینی کرد که یک جنگ برای برکناری رهبر عراق صدام حسین می‌تواند مثل آب خوردن باشد. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، ظاهراً هیچ‌چیز از این خوش‌بینی افراطی آدلمن یاد نگرفت. اگرچه او در آخرین لحظه حمله هوایی برنامه‌ریزی‌شده به ایران را کنسل کرد، اما ترامپ بعداً به رهبران ایران هشدار داد که گزینه نظامی هنوز روی میز است. وی افزود که اگر ایالات‌متحده علیه ایران از زور استفاده کند، واشنگتن پا روی زمین نمی‌گذارد بلکه درگیری را با قدرت گسترده هوایی و دریایی آمریکا انجام می‌دهد. در نتیجه هیچ شکی در ذهن او نبود. وی اظهار داشت که چنین جنگی خیلی طولانی نخواهد شد و این به معنای نابودی ایران است؛ اما تاریخ مملو از نمونه‌هایی از جنگ است که رهبران سیاسی و عموم مردم به‌اشتباه باور داشتند که کاری سریع و آسان خواهد بود. 

هنگامی‌که آبراهام لینکلن تصمیم گرفت با جدایی ایالات جنوبی با زور مقابله کند، درخواست اولیه نیروهایش فقط برای 90 روز سربازی بود. مردم در واشنگتن دی سی بسیار مطمئن بودند که ارتش اتحادیه شورشیان تازه‌نفس را در نبرد قریب‌الوقوع «مناساس» در هم می‌کوبد و صدها نفر از آن‌ها با سبد پیک‌نیک بیرون می‌روند تا میدان جنگ را مشاهده کنند. چهار سال بعد، بیش از 500000 سرباز آمریکایی کشته شده بودند. رهبران و مردم در پایتخت‌های مهم اروپا در سال 1914 ابراز خوش‌بینی می‌کردند که جنگ جدید (جنگ جهانی) طی چند ماه به پایان خواهد رسید. بار دیگر اوضاع طبق برنامه پیش نرفت. درگیری سریع و نسبتاً بی‌خون پیش‌بینی‌شده به یک کشتار طولانی و هولناک تبدیل شد و میلیون‌ها نفر از جوانان را به کام مرگ کشاند و نظام‌های سیاسی مستقر در آلمان، اتریش مجارستان و روسیه را از بین برد و آفت‌های فاشیسم و ​​کمونیسم را به وجود آورد. 

یک موضوع مشترک در اشتباهات مختلف این فرضیه‌ها این بود که تصور می‌کردند مرحله اولیه یک درگیری کاملاً تعیین‌کننده خواهد بود. این خطای آدلمن در حمله به عراق نیز بود. برخورد نظامی واشنگتن با نیروهای صدام تقریباً به یک راهپیمایی نزدیک بود. ارتش فرسوده عراق هیچ تطابقی برای پاسخ به نیروهای تحت هدایت ایالات‌متحده نداشت. وقتی صدام از قدرت سقوط کرد، رئیس‌جمهور جورج دبلیو بوش به یک ناو هواپیمابر آمریکایی پرواز کرد که یک پرچم بزرگ «مأموریت انجام شد» را نشان می‌داد. بااین‌حال، پیروزی نظامی اولیه فقط آغاز یک دردسر عظیم برای ایالات‌متحده بود. طی چند ماه، شورشی علیه نیروهای اشغالگر ایالات‌متحده به وجود آمد و بی‌ثباتی سیاسی مرزی در جنگ داخلی عراق را آزار داد و زمینه را برای ظهور داعش فراهم کرد. در آخرین شمارش، بیش از 4400 سرباز آمریکایی برای انجام مأموریت عراق تلف‌شده‌اند و ایالات‌متحده بیش از یک تریلیون دلار هزینه کرده است. همین مسئله نگرش پرزیدنت ترامپ در مورد جنگ با ایران را، بسیار نگران‌کننده کرده است. وی به‌طور ضمنی تصور می‌کند که ایالات‌متحده بر روند دوگانه تلافی‌جویی و تشدید درگیری کنترل دارد. مقامات آمریكایی همین فرض معیوب را در عراق - و دهه‌ها قبل در ویتنام - مطرح كردند. اما حتی دشمنانی که ازنظر توانایی نظامی متعارف پایین‌تر هستند، ممکن است گزینه‌های بی‌شماری برای انجام جنگ نامتقارن داشته باشند. این استراتژی می‌تواند تبدیل به یک جنگ فرسایشی شود که آسیب جدی به ایالات‌متحده برساند.

 اگر ایران این راهبرد را اتخاذ کند، ممکن است بسیار مؤثر باشد. درواقع، حتی ازنظر نظامی نیز توانایی‌های ایران قابل‌توجه است. دریاسالار بازنشسته جیمز استاوریدیس خاطرنشان می‌کند که ایران در چندین حوزه دارای توانایی جنگ نامتقارن فوق‌العاده قوی است. استاوریدیس اظهار داشت: «حملات سایبری، تاکتیک‌های قایق کوچک، زیردریایی‌های دیزلی، نیروهای ویژه و موشک‌های کروز سطح به سطح همه دارایی‌های سطح بالایی هستند. آن‌ها همچنین در بهره‌گیری از محیط طاقت‌فرسای خاورمیانه بسیار باتجربه هستند. »

فراتر از استفاده از توان نظامی مستقیم خود، تهران ممکن است از شبکه متحدان سیاسی و نظامی شیعه خود در خاورمیانه بخواهد تا برای ایالات‌متحده ویرانی ایجاد کنند. ایران با حزب‌الله لبنان و چندین گروه شبه‌نظامی شیعه در عراق روابط بسیار نزدیکی دارد. نیروهای باقیمانده ایالات‌متحده که در عراق مستقر می‌شوند، می‌توانند به‌شدت در برابر حملات ایذایی و کشنده آسیب‌پذیر باشند. نباید نقش احتمالی اکثریت خشمگین و سرکوب‌شده شیعه در بحرین را کم انگاشت یا آن را نادیده گرفت. اگر نارضایتی احتمالی آن‌ها از رژیم تحت کنترل سنی‌ها که واشنگتن از آن‌ها حمایت می‌کند، به درگیری جدی منجر شود، ادامه کار دولت ترامپ در ناوگان پنجم ایالات‌متحده در بحرین را دشوارتر می‌کند. رفتن به جنگ علیه ایران موضوعی جزئی نخواهد بود و رئیس‌جمهور ترامپ در قبال چنین رفتارهایی مسئولیت دارد. نماینده تولسی گابارد، نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری، پیشگویی می‌کند که احتمالاً جنگ علیه ایران، جنگ با عراق را مانند آب خوردن جلوه می‌دهد. تهران قطعاً روش‌های زیادی برای تلافی‌جویی در برابر تجاوزات آمریكا و تشدید تقابل دوجانبه دارد. رهبران ایالات‌متحده باید عاقل بوده و اقدام به حرکت در این مسیر خطرناک نکنند.

منبع:

How Iran Would Battle the U.S. In a War (It Would Be Bloody)